Terug naar Amerika

Na Canada weer op weg naar Amerika.

Inklaren in Portland, hoe lang mogen we blijven? We hopen op een half jaar, maar nee, 3 maanden, we krijgen na veel gepraat nog een hele week kado 🤗 We moeten het er maar mee doen.

We willen een beetje in de buurt blijven van het vaste land, want met onze zwager Hans gaat het niet goed. Op een gegeven moment ging het zo slecht dat we besluiten om een vlucht te boeken en naar Nederland te gaan. Helaas krijgen we al voor onze vlucht te horen dat Hans is overleden. We zullen hem erg missen. Het was voor ons de beste zwager die je hebben kan.

Na 2 weken in Nederland, emotionele weken met verdriet maar ook belangrijke mooie momenten gaan we richting
New York. We krijgen bij terugkomst op kenedy een stempel en 6 maanden 😂. We liggen met de boot midden in de stad. Hoe mooi kan het zijn. Hup naar de kant en opzuigen die stad. Ground Zero, oef, wat een mafkezen zijn er toch op deze wereld. Mega indrukwekkend. Meer ga ik er niet over zeggen, meer valt er ook niet te zeggen. Je wordt er stil van. Een aantal dagen hebben we de stad doorkruist.

Foto: New York vanuit de nieuwe freedom towers.
Foto: samen met de BLUENOSE rondje Vrijheidsbeeld

Maar weer op weg naar Deltaville. De boot is erg vies, dus we hebben het gevoel dat we achteruit varen. Maar de afspraak in de Marina is gemaakt. Uit het water, de grasmaaier langs het onderwaterschip en de mosselen in een pan. We hebben er zin in, wat zal dat opknappen. Via de oostkust zakken we samen met de BLUENOSE naar Deltaville. Boot uit het water, ach valt best wel mee 😚.

Foto: een hele viezerik

Spuiten, schrobben en je ziet weer stukken blauwe verf. Met de hulp van Henk wordt er hard gewerkt, en Joke als 4 sterren kok hebben we het best naar ons zin. En als het erg is, is alles wat je doet een enorme verbetering. Ruim een week laat de K'DANS zich vertroetelen en verzorgen en is ze er weer helemaal klaar voor. Ondertussen zijn Rob en Baudine van de Bojangles ook aangekomen, dat betekent borrelen en lekker eten met z'n zessen.

Over een paar dagen gaan onze wegen scheiden met de andere 2 boten. Wij op weg naar de Bahamas, zij in de Marina hier in de buurt en met het vliegtuig naar Nederland. Jammer, maar we kunnen op een hele leuke tijd terug kijken.

Tot ziens, tot sails

Canada

Amerika was geweldig, maar we moesten dus een maand het land uit voor de permit. Wat gaat het worden, Canada. Zus Marga had nog niet geboekt, dus Canada klonk zeker niet verkeerd. We varen nog steeds met de BLUENOSE en hebben prachtige tochten.

Washington nachtje hotel om deze prachtige stad goed te kunnen bekijken, Cape May, Martha's Vineyard allemaal zeer de moeite waard.  En gezellig om dit met de BLUENOSE te doen.

Foto, Joke en Henk op de orginele Bluenose.

En dan komt de tijd dat we ook echt aankomen in Canada. We zien de eerste dag heel weinig, dikke mist. We varen naast de BLUENOSE en op de plotter varen we over elkaar heen maar zien elkaar niet. Henk is een keer wel een beetje zenuwachtig geworden, wij zaten niet op te letten en kwamen wel erg dicht bij. Maar net op tijd hadden we hun in de gaten 😂. We klaren in shelburn in. Aardige mensen en ze komen niet aan boord. Dat was wel prettig want je mag niet veel alcohol hebben. Maar natuurlijk hadden we dat wel 😱. Joke en Gerard gingen telefoon kaarten regelen en Henk en ik belandde in de tuin bij een aardige Canadees. Wijntje, het is nog wel erg vroeg, 11 uur in de ochtend, maar, ja graag. Het is vast ook ergens 5 uur toch? Na een paar flessen strompelen Henk en ik de tuin uit op zoek naar Joke en Gerard. De Canadese kust is echt geweldig, heel veel eilanden en heerlijke ankerplaatsen. Via Lockport naar Lunenburg. En op weg naar Helifax waar we eindelijk Marga kunnen oppikken van het vliegveld.

We hebben met z'n allen een camper gehuurd en hebben veel voorpret en plannen. Jammer genoeg moesten deze worden aangepast. Wegens familieomstandigheden moet Marga naar huis. Was er nog niet klaar voor, maar het was niet anders. Ze hoorde echt lekker bij haar jongens te zijn. Begreep ik helemaal. Na Marga weer uit te hebben gezwaaid zijn we met Joke en Henk nog op ontdekkingstocht in nova Scotia geweest. Ik heb het al even gezegd, maar nogmaals wat een prachtig mooi land. En de mensen zijn zo ontzettend aardig en hulpvaardig. Verdwalen, mensen stappen direct in hun auto en brengen je waar je moet zijn. We liggen nu in yarmouth waar we ook weer verenigd zijn met de Zahree.

Gezellig! Was ook al weer een tijd terug. Vanmorgen is de BLUENOSE alvast weer richting Amerika vertrokken. Wij wachten nog een paar dagen op meer wind. Maar over een paar dagen gaan we ook op weg naar Amerika.
Tot ziens, tot sails

Op weg naar Cuba

Alles doet het weer 😂 En dus op weg in een keer van Panama naar Cuba. Maar alles gaat toch niet helemaal wat we er van verwacht hadden. Dynamo geeft het op. Uitwijken naar de Caymaneilanden. Ook niet verkeerd natuurlijk. Op zoek naar een mannetje die ons kan helpen. Dat lukt maar de Caymaneilanden worden de paymaneilanden. Ze doen daar weinig voor heeeeeel veel geld. Maar Marian zou zeggen, beter duur als niet te koop. Na alles weer gerepareerd, toch weer op weg naar Cuba. Ook de Zahree ligt op Cuba, met aan boord zoon en schoondochter. Die nog spullen voor ons uit Nederland mee hadden. Perfect geregeld! Cuba is een prachtig land, mooi groen. Aan natuur geen gebrek, wel aan verder alles wat je maar kunt bedenken. Geen volle schappen in de supermarkt. We doen het maar met wat we in de kelder op voorraad hebben. We hoppen verder langs de zuidkust naar de noordkust om uiteindelijk in Havana te komen. Een paar leuke tripjes gemaakt. We lopen wat af in alle landen.

Cuba vaarwel, op weg naar Florida, want we hebben een beetje haast. John en Beatrix hebben geboekt. Heerlijk, we zien er naar uit. Samen met de Zahree stuiven we naar de USA. Stroom mee en halve wind. Oh jee we komen midden in de nacht aan. Langzamer, zeilen weg, helpt niet, de stroom is te sterk. We vliegen Palm Beach binnen. Koelkast is ondertussen helemaal leeg, dus voorraad inslaan. Na Cuba is de USA weer overdaad en meer dan dat. Ankerplaats op gezocht, weer John en Beatrix dichtbij een hotel hebben geboekt en nu wachten maar tot ze er zijn.

En ja hoor, er komt een dikke cabrio aanrijden met daarin ons bezoek. Direct maar veel plannen maken wat we allemaal willen doen en bekijken. En hup, op weg met de cabrio. John ... dakje eraf, warm ehhh dakje erop, koud. De dames zitten erg in de wind op de achterbank. Met het haar komt het deze week niet meer goed. Hoedjes kopen, dan zit het nog niet, maar zie je het niet meer. Everglades, verjaardag van Gerard en Beatrix, Kennedy Spacecenter, vissen op de boot, strandjes, Miami, met de bus naar de kroeg, kortom een heleboel gedaan en ontzettend gezellig. De tijd gaat natuurlijk weet veel te snel. Voor dat we er erg in hebben is het al weer tijd om afscheid te nemen.

Omhoog kijken voor de onderkin!

John is heel druk aan het vissen!

Onze cruising permit verloopt, dus we moeten het land uit voor 2 weken. Oké, op naar de Bahama's. Echt prachtig, alleen hadden we niet echt mooi weer. Bewolkt, regen, lijkt Nederland wel. Vreselijke aardige mensen. Als we gingen lopen, stopten er diverse auto's of we een lift wilden hebben. Nee, dank u, we willen even de benen strekken. Je hoorde ze denken, die sporen niet. Lopen doen we niet aan. Paar mooie eilanden bezocht en hup weer terug naar Trump. En zowaar krijgen we zonder problemen een nieuw permit. Maar die in de tas, mag de boot wel in de USA blijven, maar wij moeten alsnog 30 dagen het land uit. Er zijn hier regels, dat begrijpen we, MAAR ZE ZIJN NIET DUIDELIJK.

Duh! Natuurlijk!

We liggen nu in Charleston. Een prachtige plaats met heel veel historie. Samen met de BLUENOSE. We wachten al 2 dagen op beter weer om verder naar het noorden te varen. Het regent, het is grauw. En Nederland heeft zon. Wat klopt hier niet?

De buren.

Tot ziens, tot sails

Bijna weer op weg

Ik denk dat iedereen wel heeft meegekregen dat we door de bliksem zijn geraakt. Helaas maar niet getreurd. Gerard heeft een uiterst goede registratie gemaakt met alles wat we nodig hadden. En bestellen maar. De eerste zending is 2 weken terug aangekomen, het leek wel Sinterklaas met al die pakjes. Het installeren ging vrij voorspoedig gelukkig. Petje af voor de schipper, als bakker geboren maar technicus geworden 😂. De 2de en laatste zending kwam afgelopen vrijdag. Een beetje poeperen, maar ook dat ging er allemaal in. En het belangrijkste, alles schijnt te werken. Dus morgen willen we eindelijk vertrekken uit Panama. Uitklaren en op weg naar Cuba. We zijn erg benieuwd naar Cuba. Je hoort verschillende berichten, maar wij gaan het zelf wel ontdekken.

Tussen alle bedrijven door hebben we een geweldige trip meegemaakt op de Tisento (Bas en Agnes) door het Panama kanaal. Als je door het kanaal wilt, heb je naast de schipper nog 4 linehandlers nodig. De Tisento vroeg ons en daar hebben we natuurlijk JA GRAAG tegen gezegd. Wat een ontzettend leuke ervaring was dat. En alles ging gladjes door de sluizen. Voor een containerschip, daarna er weer achter. Geen probleem, Bas is een toppertje achter het roer. En we hebben het heel gezellig gehad. We zijn een dagje extra gebleven om met z'n allen Panamastad te bekijken.

                                Foto, onze mannelijke kapitein Bas.

• Foto, onze vrouwelijke kapitein Agnes

Dit weer voor zover. Nieuwe blog hopelijk vanuit Cuba.
Tot ziens, tot sails

Spaanse Water

Ik ben geëindigd met de melding dat we zaten te wachten en er erg naar uitkeken met de komt van Marga. Die arriveerde 7 september. We kwamen een uur te vroeg, zal wel de zenuwen zijn geweest, op het vliegveld en ja hoor, daar stond ze al buiten met de koffer. Ze was een uur eerder geland. Alsof we dat hadden aangevoeld. Het weerzien was heerlijk. Snel naar het Spaanse Water gereden om de captains borrel mee te maken en Marga voor te stellen. Dagje bijkomen van de vlucht en uitgeklaard op Curaçao, om via Klein Curaçao naar Bonaire te zeilen. Heerlijke tocht. Bonaire is echt een leuk eiland. Klein en gezellig. Op de scooter het eiland onveilig gemaakt en heerlijk alle dagen gezwommen en met de snorkels op visjes kijken.

Marga's haakwerkje

En ook dobbelen, elke keer als iemand verliest moet je iets maken. Zie Marga d'r vis! Niet alleen omdat ze aldoor verloor maar omdat ik niet kan haken!
Terug naar Curacao weer inklaren en nog een paar dagen genoten van mijn zus. Leuke dingen gaan echter snel voorbij en voor dat we het wisten moesten we al weer gedag zeggen.

We hadden ondertussen een afspraak gemaakt bij de Marina om uit het water te gaan om het onderwaterschip even onder handen te nemen.

Daar komt ie dan! Het viel eigenlijk wel mee hoe de K'DANS er uit zag. Wel heel wat pokken. Maar die waren snel verdwenen met een sneeuwkrabben. Altijd handig bij 30 graden+.
Paar dagen ons flink uit de naad gewerkt en hup, zo snel mogelijk weer in het water. De K'DANS hoort niet op het droge 😎.

Rob en Henk van de Bojangles en Blue Nose kwamen net op tijd aan voor broodje frikadel en de terug tocht naar het Spaanse Water.  En we waren op tijd terug voor het oktober Bierfeest van Joke.

Zelf een ontzettend zweterige leder hozen gemaakt, rokjes gemaakt en feesten maar.

En hup vertrekken naar Aruba waar Marian, Eldert en Janna ons kwamen opzoeken.
Maar we hadden ook gehoord dat Joop en Jenneke op Aruba verbleven. 15 Jaar terug zijn we op Aruba geweest om carnaval te vieren bij Joop en Jenneke in het Marine verlofcentrum. En hoe leuk is het dan om 15 jaar later elkaar daar weer te treffen. Marian en Eldert waren er ondertussen ook  al dus een reünie op Aruba. Janna kwam helaas dezelfde dag aan dat J&J weer vertrokken.

Heerlijke gehad met strandjes, cocktails, lekker eten en veel lachen. Deed ons weer goed om ze te zien. Ook een dagje gevaren naar een mooi snorkelplekje.

Na een leuke tijd kwam ook daar weer het afscheid nemen. Maar we hebben weer iets om op terug te kijken. We liggen nu nog op Aruba om hopelijk overmorgen door te zeilen naar Colombia. We kijken daar erg naar uit. Willen zeker ook iets van het land zien, maar dat horen jullie allemaal later 😁.

Tot ziens, tot sails

Kerst in de Samblas

Cabo de Vela

We zijn vanuit Aruba overgevaren naar Colombia. Via een aantal prachtige baaien langs de noord Colombiaanse kust en een bezoek met een busje aan Santa Martha naar Cartagena.

Cathedral de Santa Marta

Museum Bolivar

Een mega grote stad met een mooi pittoreske oud gedeelte tussen alle hoge gebouwen en hotels. Vanuit Cartagena hebben we een paar dagen het land doorgereisd. Eerst naar Medellin. De stad van Pablo Escobar. Wandeling door de stad gemaakt. We zaten voor het eerst in ons leven in een hostel. Gezellig met allemaal backpackers. Vanuit Medellin weer in de bus naar Pereira. Echt de moeite waard. Mooie natuur met koffieplantages

Bakkie leut (zelf geplukt)

. We hebben ons eigen bakkie geplukt. Na een paar dagen weer terug naar Medellin omdat we in Guatape de berg met 750 traptreden wilde beklimmen, met als kado een prachtig uitzicht.

super uitzicht vanaf de Guatape

Guatape 750 treden

 Met heel veel ingelaste pauzes kwamen we boven. Gerard natuurlijk veel eerder dan ik, maar gered 😋.

hele klim naar boven

Met de nachtbus terug naar Cartagena. De buschauffeur deed een beetje moeilijk tegen ons en er zaten andere mensen op onze plek. Wat bleek, we zaten een dag te vroeg in de bus. Kaartjes waren voor de volgende dag, maar we mochten toch gelukkig mee. Terug op de boot kwamen we in zwaar weer. Onweer en wij kregen de volle laag, al lagen er wel 100 boten om ons heen. Alle elektronica naar de bliksem (toch een leuke woordspeling).🤔 Geprobeerd om een aantal dingen te laten maken die voor het verder varen cruciaal waren. Met een gehavende boot naar de Samblas gevaren.  Gelukkig hadden we een aantal Ned. boten om ons heen die, waar het mogelijk was, heel lief hebben geholpen. De dieptemeter deed het ook niet meer, en er waren nogal wat ondieptes die we moesten omzeilen. Met de Zahreetjes voorop en wij, als een vervelende vlieg op hun kont zijn we de hele Samblas, waar de Guna indianen hun eigen Cultuur proberen te bewaren op de vele eilandjes, veilig doorgekomen.

Guna indianen San Blas

Palmbomen eilandjes

De Samblas viel een klein beetje tegen, maar dat had meer met het weer te maken. Temperatuur is hier natuurlijk wel goed, maar er waren veel grijze dagen. En dan ziet het toch minder gezellig en mooi. Kerst gevierd en Oud en Nieuw.

Kertsfeest San Blas

Veel lobster gegeten 😂 En op weg naar Panama want zonder internet kunnen we geen apparatuur regelen. Op dit moment liggen we in Linton Bay en hebben de bestelling eruit kunnen gooien. Nu is het een kwestie van afwachten hoe lang alles gaat duren. We houden jullie op de hoogte. De boot zelf mankeert niets en wij zijn ondertussen ook wel van de schrik bekomen.

Tot ziens tot sails

Curacao, veilig voor het orkaanseizoen.

Zoals in het vorige blogbericht geschreven zijn we van de USVI overgestoken naar Puerto Rico. Echt een prachtig land met een schitterend natuur. We hebben een auto gehuurd om het regenwoud te bezoeken.

(foto regenwoud)

Ondertussen kijken we goed naar het weer, want orkaan Brad is onderweg van de Cape Verde naar het Caribisch gebied. We besluiten om te wachten tot hij voorbij is getrokken. Om daarna er achter naar Curacao te vertrekken. Uiteindelijk zijn we 22 juni vertrokken om op 25 juni aan te komen op het Spaanse Water te Curacao. De oversteek verliep vrij rustig. Buiten een aantal buien met wind, die de naweeën van Brad waren.

(Foto Gerard Curacao vlag)

We kwamen om 3 uur s' nachts aan, dus in het donker een plekje gezocht. We hoorden van iedereen dat je het Spaanse water niet in het donker binnen moest lopen, maar dat was achteraf en het ging perfect. De volgende dag ingeklaard met Tineke van de Zahree. Dat was bijzonder lief, want het wees niet allemaal voor zich. Customs, Port Control, Immigratie, iedereen wilde ons zien 😀.

Het is op het Spaanse Water veel rood-wit-blauw wat er wappert. En we komen weer een aantal boten tegen die we in Suriname ook hebben gezien. Dus het weerzien moet gevierd worden. Er wordt hier wat af gevierd. Verjaardagen, Baudine van de Bojangles, Joke van de Blue Nose. Niemand wordt vergeten. Zwemmen met z'n alles bij ons (privé) strandje en met een auto het hele eiland ontdekken. En na 6/7 weken wilden we weer even de wind in de zeilen, dus uitklaren en via Klein Curacao naar Bonaire geweest. Een prachtig eiland met het helderste water. Gerard wilde een cursus voor gevorderde duikers doen. Geslaagd! Ik zag een beetje tegen de diepte op, dus heb een los onderdeel gedaan. De volgende dag een vrije duik gedaan met Rob van de Bojangles. Was helemaal top. Het is of je in een aquarium rond zwemt. Daarna weer terug naar Curacao. Weer inklaren, ze weten je hier bezig te houden.

(Foto Bonaire ontdekken met Rob en Baudine van de Bojangles)

(Foto nieuwe giek voor de Blue Nose, eindelijk)

Morgen komt mijn zus Marga aan. Ze land om 17.00 uur en we zien er erg naar uit. Heerlijk om die muts weer even te spreken en te knuffelen.



We hebben het nog steeds heel erg naar onze zin. Met name alle lieve mensen die we ontmoeten.

Tot ziens, tot sail